- чесникъ
- чашникъ (чесникъ) 1. дварцовы і прыдворны чын у Вялікім Княстве Літоўскім, які адказваў за напіткі для велікакняжацкага стала; 2. ганаровы тытул у 16-18 ст.
Старабеларускі лексікон: Падручны перакладны слоўнік. - Менск: Беларускае выдавецтва Таварыства «Хата». Укладальнікі: Прыгодзіч Мікалай, Ціванова Галіна. 1997.
